تلخ

نوشتن هر بار حسی خاص و مجزا داردگفته بودید نوشتن هایم منولوگ باشدآن نوشتن که نوشتن نیستدر نوشته هایم نه سراغ تغییر باش و نه من توان تغییر دادن روح کسی را دارمبا علم بر کوتاهی زندگی ... میگویم تا بماند که هر لحظه هر کاری را که کردی ... بی شک با فکر انجام داده ای .. پس شک نکن ... حتی اگر کنار زدن من باشدهرگز بر خود تصور خطا و گناه نکن ... که تصورات بر زندگی حاکم خواهند شد ... ببین آنها که به شبهای مذهبی در اوج دعا اشک می ریزند از همه گناه کار ترند ... حتی از مستی که همان شب لا یعقل استنترس و رشید باش ... محکم دست بده و رسا سخن بگو و در چشمهای مخاطبت نگاه کن و قدرت را به او منتقل کناطرافیانت را پالایش کن ... بگذار کسانی کنارت باشند که تو را قوی تر کنند ... که من هم همه اصول فوق را در رابطه هایم مراعات دارمدل چرکین نباش و آینده را چنان ببین که گویی به خورشید نگاه کنیگرم ... زیبا و مبهم شاید اینها چیزهایی هستند که شما نیاز دارید تلخ...